تفاوت چیلر و مینی چیلر چیست

ما در این مقاله قصد داریم به تفاوت چیلر و مینی چیلر بپردازیم و شما را با این تفاوت ها آشنا کنیم. اما قبل از آن توضیحاتی مختصر درباره چیلر و مینی چیلر برای شما آورده ایم. چیلر دستگاهی سرمایشی است که با استفاده از سیکل تبرید، گرمای سیال، اغلب آب را جذب و آن را خنک می کند. این فناوری برای خنک سازی هوا یا تجهیزات صنعتی استفاده می شود. از طرفی مینی چیلر یک چیلر تراکمی کوچک با ظرفیت کمتر از 10 تن تبرید است که برای تأمین آب سرد در سیستم های تهویه مطبوع یا کاربردهای صنعتی استفاده شده و نصب آسانی دارد.

برای اطلاع از انواع برندهای چیلر کلیک کنید.

تفاوت چیلر و مینی چیلر

چیلر و مینی چیلر با وجود عملکرد و اجزای مشابه، تفاوت هایی دارند که آن ها را برای کاربردهای مختلف متمایز می کند. لازم به ذکر است که تفاوت  چلیر و مینی چیلر در مواردی از جمله موارد زیر می باشد:

1. تفاوت چیلر و مینی چیلر از نظر ظرفیت یا تناژ تبرید
2. تفاوت چیلرهای تراکمی و مینی چیلر در نوع کمپرسور
3. تفاوت چیلر و مینی چیلر در نوع کندانسور
4. تفاوت در اجزای تشکیل دهنده چیلر و مینی چیلر
5. تفاوت چیلر و مینی چیلر در مصرف برق
6. تفاوت در نحوه اتصال چیلر و مینی چیلر به هواساز و فن کویل
7. محل نصب متفاوت
8. تفاوت در سایز و اندازه آن ها

تفاوت چیلر و مینی چیلر از لحاظ تناژ تبرید یا ظرفیت

مهم ترین تفاوت چیلر و مینی چیلر در ظرفیت برودتی آن ها است. مینی چیلرها معمولاً تا 10 تن تبرید ظرفیت دارند و برای ساختمان های کوچک تا متوسط مناسب هستند، در حالی که چیلرها با ظرفیت بالاتر از 10 تن تبرید در پروژه های بزرگ تر استفاده می شوند. انتخاب بین این دو دستگاه به متراژ ساختمان و نیاز سرمایشی بستگی دارد و مینی چیلرها گزینه ای ایده آل برای فضاهای محدود محسوب می شوند.

مطلب پیشنهادی: انواع سیستم های تهویه مطبوع

تفاوت چیلر تراکمی و مینی چیلر در نوع کمپرسور

تفاوت چیلر و مینی چیلر در نوع کمپرسور و ظرفیت آن ها مشخص می شود. مینی چیلرها به دلیل ظرفیت پایین تر، عمدتاً از کمپرسورهای اسکرال یا روتاری بهره می برند که راندمان بالا و عمر طولانی دارند اما در مقابل، چیلرهای تراکمی با ظرفیت بالا از کمپرسورهای متنوعی مانند پیستونی، اسکرو، اسکرال یا سانتریفیوژ استفاده می کنند. این انتخاب به نیاز سرمایشی هر پروژه بستگی دارد و چیلرهای بزرگ معمولاً برای کاربردهای صنعتی یا ساختمان های وسیع مناسب تر هستند.

تفاوت چیلر و مینی چیلر در نوع کندانسور

دیگر تفاوت چیلر و مینی چیلر که قابل توجه می باشد نوع کندانسور و نیاز به تجهیزات جانبی مشخص است. کندانسورهای چیلر به دو دسته هوایی و آبی تقسیم می شوند. در چیلرهای تراکمی آب خنک، کندانسور از نوع آبی بوده و نیازمند برج خنک کننده و مصرف آب است. ولی در طرف مقابل، چیلرهای هوا خنک با کندانسور هوایی کار می کنند و نیازی به برج خنک کننده یا آب ندارند. حتی مینی چیلرها که نوعی چیلر هوا خنک هستند، دارای کندانسور هوایی بوده و مصرف آب ندارند. این ویژگی باعث می شود مینی چیلرها مناسب نصب در فضای بیرونی باشند و برای ساختمان های کوچک تا متوسط گزینه ای بهینه و مقرون به صرفه محسوب شوند.

تفاوت چیلرها و مینی چیلرها در اجزای تشکیل دهنده

در تفاوت چیلرها و مینی چیلرها می توان به طراحی قطعات و نیاز به تجهیزات جانبی اشاره کرد. زیرا در مینی چیلرها، پمپ آب سرد و منبع انبساط به صورت یکپارچه در دستگاه تعبیه شده اند، اما در چیلرهای تراکمی این قطعات به طور مستقل نصب می شوند. لازم به ذکر است که چیلرها معمولاً به ملحقات بیشتری مانند برج خنک کننده نیاز دارند که باعث افزایش حجم، پیچیدگی و هزینه آن ها می شود. از طرف دیگر، مینی چیلرها نیازی به برج خنک کننده ندارند و با طراحی فشرده تر، گزینه ای اقتصادی تر برای ساختمان های کوچک و متوسط به شمار می روند. این ویژگی ها مینی چیلر را برای کاربری های ساده تر مناسب تر می کند.

برای اطلاع از انواع برندهای مینی چیلر کلیک کنید.

تفاوت چیلر و مینی چیلر در مصرف برق

تفاوت چیلر و مینی چیلر در مصرف برق به ظرفیت برودتی و تعداد دستگاه ها بستگی دارد. مصرف برق مجموع مینی چیلرهای نصب شده در یک ساختمان، معمولاً بیشتر از یک چیلر مرکزی با ظرفیت معادل است، زیرا مینی چیلرها به صورت جداگانه برای واحدها کار می کنند.

تفاوت مینی چیلر و چیلر در نحوه اتصال به هواساز و فن کویل

تفاوت چیلر و مینی چیلر در نحوه اتصال آن ها به کویل برودتی هواساز و فن کویل مشهود است. در سیستم های توزیع هوای سرد، دو روش وجود دارد: در روش اول، هواساز مرکزی هوای خنک را از طریق کانال به تمام واحدهای ساختمان انتقال می دهد. در روش دوم، فن کویل های مستقل در هر اتاق یا سالن نصب می شوند و آب خنک تولیدشده توسط چیلر یا مینی چیلر از طریق پمپ به این کویل ها ارسال می شود.

هوای خنک توسط دمیدن فن از روی کویل در ساختمان تأمین می شود. در سیستم های مجهز به کویل DX، به جای آب، مبرد مستقیماً به کویل منتقل می شود. این روش در دستگاه های پکیج یونیت استفاده شده و تفاوت های قابل توجهی در طراحی و عملکرد ایجاد می کند.